برهمکنش نیکوتین و گیرنده های دوپامینی d‏۱ هیپوکامپ پشتی در آزمون اضطراب صفحه سوراخ دار

زمینه: نیکوتین و دوپامین در اضطراب دخیل هستند. از سوی دیگر، بر همکنش بین گیرنده­های دوپامینی d1 و نیکوتین در زمینه تعدیل برخی رفتارها اثبات شده است.   هدف: مطالعه به منظور تعیین نقش گیرنده­های دوپامینی هیپوکامپ پشتی بر روی اثرات نیکوتین بر رفتار اضطرابی انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه تجربی در سال 1388 در پژوهشکده علوم شناختی تهران انجام شد. تعداد 190 موش­ سوری در گروه­های ده­تایی در دستگاه استریوتاکسی قرار داده شده و دو کانول در ناحیه ca1 هیپوکامپ پشتی آن­ها قرار داده شد. سپس اثر آگونیست (skf38393) و آنتاگونیست (sch23390) گیرنده دوپامینی d1 بر روی اثرات اضطراب­زای نیکوتین (5/0 میلی­گرم بر کیلوگرم) در این موش­ها با استفاده از آزمون اضطراب صفحه سوراخ­دار اندازه­گیری شد. داده­ها با آزمون­های آماری دونت و واریانس یک طرفه تحلیل شدند.   یافته­ها: نیکوتین اثر اضطراب­زا داشت (001/0> p ). تزریق دوز غیرمؤثر sch23390 به داخل هیپوکامپ پشتی اثر اضطرابی القاء شده با نیکوتین را برمی­گرداند (001/0> p ). به کار بردن دوز های غیرمؤثر skf38393 با دوز غیرمؤثر نیکوتین، اثر اضطراب­زای نیکوتین را افزایش داد (001/0> p ). هیچ کدام از داروهای به کار رفته بر روی فعالیت حرکتی اثری نگذاشتند.   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، به نظر می­رسد گیرنده­های دوپامینی d1 هیپوکامپ پشتی، بر روی پاسخ اضطرابی القاء شده با نیکوتین نقش تعدیل­کننده دارند.